Herinnering: https://www.naober.nl/magazine/nieuws/fotowedstrijd-voor-almeloers/
Let op fotografie-en levenswijsheid:
"Kiek aait noar de zun en de scha blif achter oe!"
Autoroute A ; eerste deel
“Wat leu mött zo nöadig noar 't boetnlaand,
Mer ze wett nich woar Twente lig ”
Met een kiekkāsken op pad en fotograferend genieten!
Tijdens de autoroute kalm rijden want:
"A'j de oagen in 'n tuk hebt zee-j nich völ!"
"Doe mar kalm an: een haze en een slakke hebt gelieke niejjaor"
We zijn gestart met de autoroute op de lifestyle Boulevard van de Waterstad Almelo en rijden richting Vriezenveen naar de Pollen; we komen uit bij het Veenmuseum aan de Paterswal.
Hier zien we hoe het vroeger was. https://veenmuseum.nl/ zie ook de openingstijden!
Het Veenmuseum
Op het terrein van het Veenmuseum kunt u rondwandelen tussen de oude plaggenhutten, duur rondwandeling ongeveer 40 minuten; ook kunt u zich per smalspoor door het veengebied laten vervoeren. Bij de diverse bezienswaardigheden is er uitleg van een ervaren vrijwilliger.
De oude toilethokjes bij de plaggenhutten hebben binnenin een plank met rond gat, onder dit gat zat een emmer. In de deur zit een open hartje; doel binnen iets licht en laten zien of de 'pot' niet bezet was.
De oude Grieken kenden toen der tijd de 'kontkiezels', dit zijn ronde platte stenen met de naam erop van een onaardige mens, met deze steen veegden ze hun 'achterste' af.
De Romeinen gebruikten een stok met spons als afveegapparaat en spoelden deze na gedane arbeid met water schoon; zo waren er ook groepstoiletten.
In de Middeleeuwen werd de behoefte gedaan in de vrije natuur, op een mesthoop of straat en later in Twente, met de zeer arme veenarbeiders, gebruikte men de vingers met bladeren, gras en / of water of ging men het dunbevolkte land direkt bemesten.
Later verschenen de reepjes krantenpapier aan een touwtje en nu dus het fraaie, in diverse verkrijgbare toiletpapier of niet met bidet.
Er is nietsok een schaapskooi op het Veenmuseum gekomen.
Veenvorming
Het na de ijstijd smeltende water liet een zeer grillig landschap achter met heuvels en gaten. In de gaten vormden zich meertjes die via het voedselrijke grondwater dichtgroeiden met waterplanten. De afgestorven plantenresten hoopt zich op tot veenlagen die op een gegeven moment zo dik werden dat de bovenste planten-laag niet meer bij het voedselrijke grondwater kon komen. Daardoor vormden zich speciale plantensoorten, de veenmossen, die alleen van de lucht en het regenwater konden leven. Deze makers van het veen groeien aan de bovenkant en sterven af aan de onderkant, in de loop der eeuwen groeide dit hoogveen meters boven het grondwaterpeil. Het hoogveen werd sinds de middeleeuwe uitgespit (turfsteken).Deze turfwinning, via het hoogveen, werd in de loop van de 17 eeuw een belangrijke energiebron.
Staatsbosbeheer wil de overgebleven veengebieden zo goed mogelijk beheren, dit doet zij door zoveel mogelijk regenwater vast te houden en veenvorming te stimuleren.
Binnen is er nog een klein veenmuseum en ook hier kan men uitleg krijgen over de tijd van toen en het harde leven van het turfsteken. Het bezoek is voor iedereen, jong en oud, een ontdekking! Na afloop kunnen we op het terras of binnen genieten van koffie met gebak, invalidentoilet aanwezig. Entree: vrijwillige bijdrage.
Engbertsdijkvenen
Tegenover het Veenmuseum ligt het natuurgebied Engbertsdijkvenen.
Het natuurgebied is ongeveer 1000 ha groot en heeft uitgestrekte veengebieden met heideterreinen en vennen.
We rijden verder en komen langs “Land van Maas en Webbink” fruitboerderij en restaurant aan de Vinckenweg.
Even verder ligt Erve de Brager met de antieke schuren en boerderij.
Deze oude boerderijen zien we ook aan de Huyerenseweg in Geesteren.
Oude schuur op Erve Effink aan de Huyerenseweg 40a (denk aan privacy)
Aan het eind van dit eerste deel van autoroute 1 volgt nu per video van 10 minuten een overzicht van de 9 watermolens in Twente.
https://www.youtube.com/watch?v=sECPRpqbTKg
De 10 e watermolen staat op het openluchtmuseum in Ootmarsum. https://openluchtmuseumootmarsum.nl/uploads/2020flyer-papiermolen.pdf